В городе из папиных рассказов
Моя биография
Отец в детстве часто рассказывал о своей родине – о её озерах, горах, рыбалке, песнях у костра. В моем воображении настолько ярко это представлялось, что я просил его рассказать ещё и ещё.
Моё имя Жасканат Дуйсенов. Я родился в Шымкенте 18 мая 1992 году. Как большинство первоклашек я пошел в обычную школу, но в 9-м классе я перевелся в школу-интернат №1 «Дарын» для особо-одаренных детей.
В 3-м классе я стал заниматься боксом. В 7-8 классе занимался каратэ-до шотокан, в этом виде спорта я занял почётное 3-е место в Республиканских соревнованиях, имею красный пояс. Но, в связи с травмой, пришлось оставить спорт.
В 2008-м году я впервые побывал в Щучинске в Балдаурене, и мои детские воображения о Боровом заиграли новыми красками – я увидел эту изумительную природу своими глазами.
Одним из ключевых событий в моей жизни, определившей мой жизненный путь, стала беда – в 2007-м году наш дом снесли буквально за ночь из-за того, что земля, на которой он был построен, оказалась замешана в мошеннической схеме. Я помню слёзы мамы, я помню, как это было тяжело для всей нашей семьи.
Тогда я зарёкся – что выучусь на юриста и буду защищать права людей. Это было моё второе высшее юридическое образование, которое я получил в ТарГУ М.Х. Дулати в 2018-м году.
А первым было архитектурное образование, которое я получил ТарГУ в 2014 году. Меня всегда тянуло искусство созидать, экспериментировать и удивлять неординарностью решений.
В 2014-м году я вновь приезжаю в Щучинск, но уже проходить практику в отделе архитектуры. К сожалению, получить работу после окончания практики не получилось. Но я чувствовал свой потенциал и дал себе обещание повысить свой профессионализм, чтобы меня приняли сюда на работу, ведь это не только работа для души, это место, где родился мой отец.
В Шымкенте я работал на разных должностях, но когда подвернулась вакансия в Щучинске, я тут же отправил своё резюме. И на удивление, уже через день-два со мной связались и попросили приехать на собеседование. Уже утром я был в Щучинске. Прошел собеседование и мою кандидатуру одобрили.
Я вернулся в Шымкент и сказал жене, что нас ждёт новый дом – Щучинск. Мы не сомневались в правильности своего решения, и с женой и ребенком приехали на новое место работы.
И вот уже на протяжении 2,5 лет я занимаюсь любимой работой в городе из папиных рассказов. Здесь у меня родился второй ребенок. И сейчас я вижу, что могу сделать для Щучинска больше, чем проектировать его архитектурный стиль – я хочу воплотить его в жизнь.
Өмірбан
Бала кезімде әкем туған жері туралы – оның көлдері, таулары, балық аулаулары, от басындағы әндер туралы жиі айтатын. Мен бұл жерлерді қиялымда шынайы елестетінім сонша, мен одан көбірек айтып беруін өтінетінмін.
Менің атым Дүйсенов Жасқанат. Мен 1992 жылы 18 мамырда Шымкент қаласында дүниеге келдім. Кез-келген бірінші сынып оқушылары секілді қарапайым мектепте оқыдым, бірақ 9-сыныпта ерекше дарынды балаларға арналған №1 «Дарын» мектеп-интернатына ауыстым.
Мен 3-сыныпта бокспен айналыса бастадым. 7-8 сыныпта каратэ-до шотоканмен айналыстым, осы спорт түрінен Республикалық жарыстарда құрметті 3-орын иелендім, қызыл белбеу иегерім. Бірақ, тұқым қуалайтын ауруға байланысты спорттан кетуге тура келді.
2008 жылы Балдәурендегі Щучьеге алғаш рет бардым, Бурабайдағы балалық қиялым жаңа бояулармен жарқ етті – мен бұл ғажайып табиғатты өз көзіммен көрдім.
Менің өмірлік жолымды анықтаған басты оқиғалардың бірі – басымызға түскен қиыншылық болды. 2007 жылы үйіміз салынған жер алаяқтыққа әрекеттерге қатысты болуына байланысты бір түнде бұзылды. Анамның көз жасы, бүкіл отбасымызға төнген ауыртпалық есімде.
Сол кезде мен заңгер мамандығын оқып, адамдардың құқығын қорғаймын деп ант еттім. Екінші жоғары заңгерлік білімімды М.Х. Дулати атындағы ТарМу-де 2018 ж. алдым.
Ал біріншісі – 2014 жылы ТарМУ-дан алған сәулеттік білім. Мен әрдайым ерекше шешімдер жасау, тәжірибе жасау және таң қалдырлық шешімдер қабылдауға құмар болдым.
2014 жылы мен Щучье қаласына тағы да келдім, бұл жолы сәулет бөлімінде тағылымдамадан өту үшін. Өкінішке орай, тағылымдама аяқталғаннан кейін жұмысқа орналасу мүмкін болмады. Бірақ мен өз мүмкіндігімді сезініп, осында жұмысқа тұру үшін кәсібилігімді арттырамын деп өзіме уәде бердім, өйткені бұл жан қалауымдағы жұмыс болғандықтан ғана емес, әкемнің туған жері болғандықтан.
Шымкентте әртүрлі қызметтерде жұмыс істедім, бірақ Щучьеде бос жұмыс орны пайда болған бойда мен бірден түйіндемемді жібердім. Бір қызығы, бір-екі күннен кейін олар маған хабарласып, сұхбатқа келуімді өтінді. Таңертең мен Щучьеде болдым. Әңгімелесуден өтіп, кандидатурамды бекітті.
Шымкентке қайтып келіп, әйеліме бізді жаңа үй – Щучье күтіп тұрғанын айттым. Шешіміміздің дұрыстығына күмәнданбай, әйелім мен баламмен бірге жаңа жұмыс орнына келдік.
Міне, 2,5 жылдан бері әкемнің әңгімелеріндегі қалада сүйікті ісіммен айналысып келемін. Мұнда екінші балам дүниеге келді. Енді мен Щучьенің архитектуралық стилін жобалаудан бөлек, оны жүзеге асыра алатыныма сенімдімін.